İnsan çok mutluyken aynı anda çok mutsuz olabilir mi?

Babacığım...Ben lise son sınıftaydım, üniversite sınavına hazırlanıyordum kanser teşhisi konulduğunda. Odama kapanıp deliler gibi ağlamıştım. En yakın dostum Nihan yanımdaydı, bana destek olmaya çalışıyordu. Kapı tıklandı, babam girdi odama, yanıma oturup bana sarıldı ve ''Burcu'cuğum, kızım ağlayacak bir şey yok ki, bak ben buradayım, gayet iyiyim, bağırsağımdaki kanserli kısmı kesip iki ucunu birleştirecekler, olacak bitecek'' diyerek moral verdi bana. Gerçekten de öyle oldu. Zaten babam ben kendimi bildim bileli hiç hasta olmazdı, her zaman güçlü, kuvvetli, güleryüzlü, sevecen bir adamdı. O ameliyattan sonra 5 sene boyunca hastalıksız sayılabilecek bir hayat geçirdik. Kontrole gidiyor, sonuçlar iyi çıkıyor, çok mutlu oluyorduk. 12 yıl geçti, bu süreçte ameliyatlar, kemoterapiler, ufak tefek operasyonlar, bazen aylarca hastaneye gidilmeden mutlu mesut geçirilen günler, bazen o doktor senin bu doktor benim gezilen günler...

MERHABALAR...

Merhabalar...Rüzgar'ımı kucağıma aldığımdan beri yazacak çok şey biriktirdiğimi farkettim. Anne olmak insanın hayatında yaşayabileceği en kutsal ve en mutluluk verici olay bence. Ama bir de bu mutluluğu aynı anda yaşayabileceği belki de en üzücü olayla birlikte yaşayan ''ben'' den okuyun istedim. Umarım yaşadıklarım ve anlatacaklarımla hayatınıza bir noktadan dokunabilirim...Haydi başlayalım...